اینجا زمین است رسم آدمهایش عجیب...

اینجا وفتی گم میشوی به جای اینکه دنبالت بگردند فراموشت میکنند...

اینجا وقتی قهر میکنی به جای اینکه دستهایت را محکم تر بگیرند شانه هایشان را بالا می اندازند

و میگویند هرطور راحتی...

اینجا دوست دارند کسانی را که در زندگیشان نقش بازی میکنند

و

رد میکنند کسانی را که در زندگیشان نقش دارن...

اینجا وقتی میروی پشتت به جای دست، دل تکان میدهند...

اینجا درددلهایت را میشنوند تا یاد بگیرند چگونه دلت را به درد بیاورند...

اینجا به تاوان دل شکسته شان هزاران دل خواهند شکست...

اینجا چشمها را هم بشوری جور دیگری هم ببینی باز هم فرقی ندارد...

می گویند : شاد بنویس!!!

نوشته هایت درد دارند ... !

و من یاد ِ پیرمردی می افتم ،

که با کمانچه اش ،

گوشه ی خیابان شاد میزد … ♥

اما با چشمهای ِ خیس  ...

این شب ها،

        چشم های من خسته است...

               گاهی اشک ، گاهی انتظار،

                           این سهم چشم های من است...

با تشکر از احسان عزیز

ﺧﻮﺍﺳﺘمـ ﭼﺸـمـ ﻫﺎﯾـﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﺸـﺖ ﺑﮕﯿـﺮمـ ...

ﺩﯾﺪمـ ﻃﺎﻗﺖ ﺍﺳمـ ﻫﺎﯾیـــ ﺭﺍ ﮐهــ ﻣﯿﮕﻮﯾیـ ﻧﺪﺍﺭمــــ !

صادق هدایت در کتاب بوف کور خود می نویسد ; .. سی و هفت درد و عیب اساسی ما ایرانیان که هیچوقت درمان نشد..! در زندگی درد هایی است که روح انسان را از درون مثل خوره می خورد و می تراشد، این درد ها را نه می شود به کسی گفت و نه می توان جایی بیان کرد.
1- اکثر ما ایرانی ها تخیل را به تفکر ترجیح می دهیم.
2- اکثر مردم ما در هر شرایطی منافع شخصی خود را به منافع ملی ترجیح می دهیم.
3- با طناب مفت حاضریم خود را دار بزنیم.
4- به بدبینی بیش از خوش بینی تمایل داریم.
5- بیشتر نواقص را می بینیم اما در رفع انها هیچ اقدامی نمی کنیم.
6- در هر کاری اظهار فضل می کنیم ولی از گفتن نمی دانم شرم داریم.
7- کلمه من را بیش از ما به کار می بریم.
8- غالبا مهارت را به دانش ترجیح می دهیم.
9- بیشتر در گذشته به سر می بریم تا جایی که اینده را فراموش می کنیم.
10- از دوراندیشی و برنامه ریزی عاجزیم و غالبا دچار روزمرگی و حل بحران هستیم.
11- عقب افتادگی مان را به گردن دیگران و توطئه انها می اندازیم،ولی برای جبران ان قدمی بر نمی داریم.
12- دائما دیگران را نصیحت می کنیم،ولی خودمان هرگز به انها عمل نمی کنیم.
13- همیشه اخرین تصمیم را در دقیقه 90 می گیریم.
14- غربی ها دانشمند و فیلسوف پرورش داده اند،ولی ما شاعر و فقیه!
15- زمانی که ما مشغول کیمیا گری بودیم غربی ها علم شیمی را گسترش دادند.

ميگويند در کشور ژاپن مرد ميليونري زندگي ميکرد که از درد چشم خواب بچشم نداشت و براي مداواي چشم دردش انواع قرصها و آمپولها را بخود تزريق کرده بود اما نتيجه چنداني نگرفته بود.
وي پس از مشاوره فراوان با پزشکان و متخصصان زياد درمان درد خود را مراجعه به يک راهب مقدس و شناخته شده مي بيند.